Historia i budynek szkoły

HISTORIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 39 im. JÓZEFA LOMPY w CHORZOWIE – skrót

 W 1887 roku w Królewskiej Hucie przy ulicy Bismarcka (obecnie 11 Listopada 21) wybudowano nowy budynek szkolny, w którym założono koedukacyjną Szkołę Powszechną nr VII.

Szkoła liczyła 14 klas do których uczęszczało 1267 uczniów a „Kolegium Nauczycielskie” składało się z 14 nauczycieli. Kierownikiem szkoły był rektor Elsner, który rozpoczął pisanie kroniki szkolnej.

Rejon szkoły obejmował ulice:

Bytomska od nr 11 do granicy miasta, Bismarcka od nr 11 do granicy miasta ,Ledwig, Nowa, Pudlerska, Wodna, Kurze Groschen , Łagiewnicka , Piotra , Sedan , Krzyżowa, Pawła , Żelazna I i II i Polna.

W 1889 roku dokonano podziału szkoły na dwie części. W północnej części budynku utworzono żeńską Szkołę Powszechną nr VIII, zaś w południowej części męską Szkołę Powszechną nr VII liczącą 673 chłopców. Ta ostatnia szkoła wykorzystywała dodatkowo 2 sale lekcyjne w budynku przy ulicy Wodnej 6 (obecnie ul. Ficka) .
W 1907 roku obydwie szkoły VII i VIII ponownie zostają koedukacyjnymi aż do I wojny światowej.

Po I wojnie światowej budynek szkoły zajęty był przez Policję Państwową i wrócił pod zarząd niemiecki.

Od września 1922 roku szkołę przejmują władze polskie, jednak budynek szkoły został zajęty przez Policję Państwową oraz Śląski Urząd Miar i Wag, Z tych powodów Szkoła Powszechna VII  wznawia działalność w budynku Szkoły VIII przy ulicy Łagiewnickiej, co potwierdzają zapisy w kronikach obu szkół. Szkoła VII zajęła „8 sal naukowych na parterze budynku szkoły VIII, w którym mieściła się też szkoła VIII na I piętrze i szkoła XV na piętrze II”.

Kierownikiem  Szkoły nr VII zostaje Władysław Mroczkowski. Uczęszczają do niej dzieci polskie
i niemieckie , dopiero w grudniu 1924 roku szkoła stała się czysto polska , bowiem dzieci niemieckie przeszły do szkół mniejszości niemieckiej. Ze względu na brak sal nauka odbywała się od godz. 8.00-12.00 oraz od 12.30- 15.30. Pojedyncze klasy miały od 12 –21 godzin tygodniowo (  w ciągu 6 dni lekcyjnych), a nauczyciele pracowali od 20 – 24 „pełnych godzin nauki”.

30.04.1925 roku został poświęcony sztandar szkoły.

We wrześniu 1925 roku Szkołę nr VII przeniesiono do Szkoły nr I przy ulicy św. Piotra, gdzie istniała do 1931 roku . W tym czasie w dawnym budynku szkoły działała w latach 1925- 1930 Szkoła Mechaniczno-Hutnicza. Dopiero częściowo od 1930 roku, a w całości od 1931 roku nastąpił powrót do własnego budynku. W 1927 roku nowym kierownikiem został Eugeniusz Sowiński. W 1932 roku Szkoła VII otrzymuje imię Adama Mickiewicza.

We wrześniu 1934 roku Szkołę nr VII podzielono na dwie szkoły o numerach 7 i 21. Obowiązki kierownika Szkoły nr 7 obejmuje 31.07.1936 roku Euzebiusz Sieg.

W czasie II wojny światowej budynek szkoły służył Niemcom jako schronisko dla Besarabów, czyli  niemieckich uchodźców z Wołoszczyzny (z Rumunii). Wnętrze gmachu zostało tak zniszczone, że budynek nie nadawał się na urządzenie szkoły w 1945 roku. Z tego powodu szkoły 7 i 21 zostały umieszczone w budynku dawnego gimnazjum matematyczno-przyrodniczego przy ulicy Piotra 7. Wskutek małej liczby zgłoszeń uczniów szkoły 7/21 uległy likwidacji a ich mienie przekazano na szkołę ćwiczeń przy Państwowym Liceum Pedagogicznym.

W latach 1945-1946 w szkole mieścił się Państwowy Urząd Repatriacyjny.

W 1946 roku budynek został odnowiony przez „Konstal” i w tymże roku rozpoczęła w nim pracę Szkoła Podstawowa nr 39.

Na parterze szkoły 3 sale zajmowało zakładowe przedszkole „Konstalu” do 1956 roku.

W 1954 roku szkole nadano imię Józefa Lompy.

W roku szkolnym 1955/56 w budynku popołudniami uczą się uczniowie SP nr 17, aż do wyremontowania ich budynku.

W styczniu 1956 roku opiekunem szkoły zostaje kopalnia „Barbara-Wyzwolenie”.

W 1964 roku wybudowano ubikacje wewnątrz budynku, a 5 lat później asfaltowe boisko.

Prace remontowe w budynku szkoły trwają systematycznie do dziś, by zapewnić uczniom właściwe warunki nauki i bezpieczeństwo.

2004 rok – szkoła uzyskuje nowe tartanowe boisko oraz wyczyszczona zostaje jej elewacja.

 

Dyrektorzy Szkoły Podstawowej nr 39

  1. Józef Loos 1946 –  1955
  2. Aleksander Kret 1955 – 1967
  3. Teresa Lesik 1967 – 1984
  4. Wiesława Zep 1984 – 1987
  5. Halina Pilśniak 1987 – 1992
  6. Bożena Marszałek-Paw 1992 – 2003

Zgodnie z przeprowadzoną reformą edukacji od 01.09.1999 roku powołano nową szkołę Gimnazjum nr 5 im. Józefa Lompy. Do 2003 roku w budynku istniały więc dwie szkoły: podstawowa i gimnazjalna. W roku szkolnym 2002/2003 ostatni uczniowie SP nr 39 ukończyli szkołę. Szkoła Podstawowa nr 39 im. J. Lompy przestała istnieć, a jej tradycje kontynuowało Gimnazjum nr 5 w Chorzowie.

Dyrektorzy Gimnazjum nr 5

  1. Bożena Marszałek-Paw 1999 – 2008
  2. Bogumiła Hamróz 2008- 2015
  3. Danuta Jakubczak (wicedyrektor) I 2016- VIII 2016
  4. Anna Suchecka- Wójcik IX 2016- VIII 2017

Od 1 września 2017 roku obowiązuje kolejna reforma edukacji, która stopniowa wygasza gimnazja i przywraca ośmioletnie szkoły podstawowe. Nasza szkoła powróciła do dawnych struktur i przekształciła się w Szkołę Podstawową nr 39 im. Józefa Lompy.

Dyrektorzy Szkoły Podstawowej nr 39

1.    Anna Suchecka- Wójcik               IX 2017- nadal

Opracowała

nauczycielka historii mgr Danuta Jakubczak

Skip to content